Riz Ahmed nie zagra w twoim stereotypie

Jako dziecko Riz Ahmed nie miał problemu z wyobrażeniem sobie siebie jako aktora. Pomimo niedostatku pakistańskich i muzułmańskich postaci w brytyjskiej telewizji, nadal czuł pokrewieństwo z ludźmi transmitowanymi do jego salonu. To niesamowita rzecz w opowieściach, Ahmed mówi Bustle. Wyobrażasz sobie siebie we wszelkiego rodzaju doświadczeniach ludzi.

Wielokrotnie nagradzany aktor, czasem raper i certyfikowana sprawiedliwość społeczna zaddy miał ostatnio całkiem dobre doświadczenia, zarówno na ekranie, jak i poza nim. W zeszłym roku ożenił się powieściopisarzowi Fatima Farheen Mirza i świętowała nominację do Oscara zaDźwięk metalu; teraz występuje w dwóch kolejnych filmach. W tym miesiącuSpotkanie, gra ojca próbującego ratować swoje dzieci przed śmiercionośnymi pasożytami. wMowul Mowgli, który ukazał się we wrześniu, to raper walczący z chorobą autoimmunologiczną. Obie te role są odejściem od terrorystów i pracowników sklepów spożywczych, do których często spadają muzułmańscy aktorzy, tacy jak Ahmed, i to nie jest przypadek. Czuję, że nigdy nie objąłem tych ról od początku mojej kariery, ponieważ byłem tego świadomy – mówi Ahmed. Byłem nieugięty, że chcę robić coś przeciwnego do tych ról.

Granica między odpowiedzialną reprezentacją a utrwalaniem stereotypów jest cienka, a Ahmed wierzy, że jakość scenariusza determinuje, po której stronie projekt się opowie. Weźmy na przykład miniserial HBO z 2016 r.Noc, w którym Ahmed gra pakistańsko-amerykańskiego studenta sądzonego za morderstwo, którego nie popełnił. Kamień milowy południowoazjatyckiego muzułmanina prowadzącego serial telewizyjny w czasie największej oglądalności jest równie przełomowy, co nieistotny, ponieważ jego postać Naz to coś więcej. Jest pełen sprzeczności — pod pewnymi względami sprytny, pod innymi naiwny i nieodwracalnie zniekształcony przez system. Nie trzeba być muzułmaninem z Pakistanu, żeby go zrozumieć.

Ahmed zdobył nagrodę Emmy zaNoc, co czyni go pierwszym muzułmańskim aktorem w historii, który zabrał do domu główne trofeum aktorskie. Nazywa ten triumf słodko-gorzkim, dodając: Zdaję sobie sprawę, że wyjątki nie zmieniają reguł. Ale czuję się do pewnego stopnia odpowiedzialny za pozostawienie otwartych drzwi i podniesienie rozmowy dla innych.

Poniżej Ahmed opowiada o swojej karierze, aktorach, dzięki którym pokochał filmy i o tym, jak przygotowała go nasza bardzo prawdziwa globalna pandemia.Spotkaniefikcyjna.

Amazon Content Services LLC

Doświadczyliśmy już globalnej zarazy, ale gdyby jutro na Ziemi pojawił się rój zakaźnych pasożytów, a la Spotkanie , jak byś się ochronił?

Tak, myślę, że mieliśmy trochę suchego biegu z COVID, prawda? Pewnie wykorzystałbym część tego doświadczenia. Ale trudno powiedzieć. Częścią tego, o co prosi nas ten film, i częścią tego, czego wszyscy nauczyliśmy się podczas pandemii, jest to, że być może istnieje granica tego, jak bardzo możesz chronić siebie i swoich bliskich. Możesz dać z siebie wszystko, ale ostatecznie nasz los nie jest w pełni w naszych rękach. Więc odpowiedź na to pytanie jest trudna.

Jedna z rzeczy o Spotkanie Najistotniejsze było dla mnie to, że film opowiada o rodzinie z Azji Południowej, ale nie symbolizuje ich doświadczenia. Jakich rzeczy szukasz w części lub scenariuszu, aby upewnić się, że nie wpadniesz w tę pułapkę?

Nie sądzę, aby istniało osobne pole, które trzeba zaznaczyć, jeśli chodzi o reprezentację. Myślę, że jeśli wszystkie postacie są napisane z niuansami, człowieczeństwem i empatią – to znaczy wszystkie postacie – to zawsze wypadnie po właściwej stronie, wiesz o co mi chodzi? Myślę, że czasami, kiedy mówimy o reprezentacji, mówimy o niej jako o dodatkowej warstwie, którą należy wziąć pod uwagę, aby uczynić historie lepszymi w inny sposób. Ale nie jest. Jest to organiczny wynik tych samych kryteriów, których używamy do oceny, czy historie są dobre. Czy rozszerzają człowieczeństwo na wszystkich oglądających i na tych w historii? Więc czuję, że to to samo. Te same rzeczy, które składają się na dobry scenariusz, tworzą dobrą reprezentację.

Jestem Persem, a ponieważ jest to dla mnie bardzo osobista sprawa, chciałbym zadać ci kilka pytań o pochodzenie południowoazjatyckie i muzułmańskie w branży, która zazwyczaj ignoruje takich aktorów. Czy kiedykolwiek czułeś presję, by przyjąć pewne role, które stereotypują muzułmanów, mieszkańców Azji Południowej lub Bliskiego Wschodu, ponieważ tylko to było oferowane?

Tak, na pewno. Zacząłem grać w 2005 roku, czyli na samym początku wojny z terroryzmem i tego brzydkiego bębnienia demonizacji i islamofobii, które tak bardzo dominowały w naszej kulturze. Tak naprawdę to była jedyna dostępna dla mnie praca. Ale na początku podjąłem decyzję, że będę działać konkretnie, aby tego nie robić, nie wcielać się w stereotypowe role terrorystów lub brutalnych ludzi, a konkretnie robić coś przeciwnego. Więc zobowiązałem się, że to zrobię. I miałem szczęście, że jednym z moich pierwszych projektów był Michael WinterbottomDroga do Guantanamo, i spotkałem Trójkę Tiptona, która była przetrzymywana i torturowana w Guantanamo przez trzy i pół roku, i było to dla mnie bardzo pouczające doświadczenie. Pojechałem do Pakistanu, Afganistanu i Iranu – do Teheranu i Zahedanu – i udałem się z pierwszej ręki do cytowanej-nie-cytowanej Osi zła i ponownie spotkałem cytowanych-nie-cytowanych złych ludzi w Guantanamo i naprawdę zrozumiałem role, jakie odgrywają ich historie i komplikują je. ta narracja. To naprawdę mi zostało i po tym nie było już odwrotu. Tak naprawdę nie było wyboru.

Czy byli jacyś aktorzy pakistańscy lub muzułmańscy, na których podziwiałeś jako dziecko, którzy dawali ci nadzieję, że ty również możesz odnieść sukces jako aktor?

Zdecydowanie, ale byli też inni aktorzy. Al Pacino i Robert De Niro podekscytowali mnie możliwością bycia aktorem tak samo jak Amitabh Bachchan i Shah Rukh Khan. To samo z Brucem Lee i Jackie Chanem. To były ich historie w najlepszym wydaniu. Każdy może sobie w nich wyobrazić. Historie komplikują nasze wyobrażenia o tym, kim naprawdę jesteśmy, z kim możemy się utożsamiać i z kimonenaprawdę są. Uświadomiłem sobie, że nie maich— to tylko my. Dorastając, inspirowało mnie tak wiele rzeczy.

Założyłeś stowarzyszenie z Pillars Fund, które zapewnia granty początkującym muzułmańskim artystom i twórcom. Jak wyobrażasz sobie tę pomoc młodym muzułmanom w sztuce?

Zapewniając im opiekę mentorską i wsparcie finansowe, muszą inwestować w siebie oraz poświęcić czas i przestrzeń na rozwój jako artyści. W rzeczywistości wielu muzułmanów w Wielkiej Brytanii – ponad 50% – żyje poniżej granicy ubóstwa. Myśląc o potrzebach tych niedostatecznie reprezentowanych grup, jedną z nich jest po prostu nieograniczona dotacja pieniężna, którą im zapewniamy. Czasami jest to tak proste, jak upewnienie się, że mogą zapłacić czynsz, aby odetchnąć trochę z tego ciepła, aby mogli rozwijać się lub znaleźć swój głos jako artysta, tak jak potrafią to zrobić ludzie, którzy odziedziczyli ten przywilej. Mam więc nadzieję, że wesprze ich na różne sposoby i oczywiście dzięki mentoringowi i członkom naszego komitetu, takim jak Mahershala Ali i Hasan Minhaj, tak wielu ludzi… W tej chwili nie mogę się doczekać, ale po prostu staliśmy się jak muzułmanie Avengers, które zebraliśmy.

czy Will Smith kiedykolwiek zdobył Oscara

Patrząc w przyszłość, jakie historie chcesz opowiedzieć, których jeszcze nie opowiedziałeś?

Chciałbym wrócić do robienia komedii. Nie robiłem tego od jakiegoś czasu. Minęło prawie 12 lat, odkąd to zrobiłemCztery Lwy, co uwielbiałem robić. Myślę, że komedia jest fantastycznym narzędziem do naciskania przycisków i opowiadania trudnych historii, a także do po prostu dobrej zabawy.

Ten wywiad został zredagowany i skondensowany.